Maki to kwiaty, które są esencją letniej łąki. Mimo ich delikatnego i niepozornego wyglądu budzić mogą różne skojarzenia. Dla jednych będą symbolem pamięci ofiar II Wojny Światowej, dla innych niebezpiecznym narkotykiem z powodu opium, znajdującego się w środku. Niemniej jednak pewne jest to, że są piękne i mogą zdobić nie tylko łąki, ale też przydomowe ogródki. Według historycznych źródeł maki znane były Sumeryjczykom ok. 2000 lat p.n.e. natomiast ich właściwości lecznicze poznali dopiero Azjaci ok. 1500 lat p.n.e.
Morfina, która łagodzi ból, kaszel czy biegunkę, jest jednym z głównych związków chemicznych, który uzyskuje się z maku lekarskiego. Zawiera w sobie witaminy z grupy B i E, kwas foliowy, magnez, żelazo, wapń i cynk. Wzmacnia kości, poprawia wygląd skóry i ostrość wzroku. Ma działanie uspokajające i przeciwzapalne. Trzeba jednak uważać bo morfina ma też właściwości odurzające i może działać negatywnie na układ nerwowy.
W kulturze tradycyjnej mak występuje jako symbol śmierci i snu (zwyczaj zdobienia nagrobków spotykamy po dziś dzień), jest też symbolem dostatku i płodności, gdyż zawiera w sobie mnóstwo małych nasionek. Mimo jego związku ze śmiercią, chronił żywych przed działaniem złych mocy i zatrzymywał siłę nieprzyjazną człowiekowi. Często obsadzano nim granice wsi by chronił mieszkańców od zarazy.
Mak jest rośliną oleistą. Jeszcze teraz w takich krajach jak Chiny, Indie czy Iran z maku uzyskuje się olej spożywczy i przemysłowy. Wytłoki po tej produkcji często używane są jako bardzo tucząca pasza dla zwierząt domowych. Czerwone płatki maku polnego wykorzystywane były do produkcji atramentu i barwienia materiałów czy wina.
Najbardziej popularnym gatunkiem jest mak polny, którego okres kwitnienia właśnie się zaczął, a skończy się w sierpniu. Występuje najczęściej w kolorze intensywnej czerwieni, ale też bieli czy delikatnego różu.