Gatunek rośliny należący do rodziny dziurawcowatych. Występuje naturalnie w Europie, Azji i Afryce. Występuje także pod nazwą ziele świętojańskie i jest byliną, która porasta polany, łąki, zarośla czy skraje lasów. Stosowany jest często jako roślina dekoracyjna. Nadaje się do ogródków ziołowych lub na rabaty np. bylinowe w silnie nasłonecznionych miejscach.
Ze względu na swoje wszechstronne działanie jest jednym z najpowszechniej wykorzystywanych ziół. Dziurawiec można stosować w schorzeniach dróg żółciowych i żołądka, w stanach zapalnych błony śluzowej jelit i żołądka, a także przy zmniejszonym wydzielaniu soków trawiennych, braku apetytu, bólach brzucha, biegunce, wiatrach i wzdęciach, ponieważ działa rozkurczowo na mięśnie gładkie umiejscowione w przewodzie pokarmowym.
Polecany jest w stanach niepokoju, zaburzeniach równowagi nerwowej czy wyczerpania nerwowego ze względu na swoje uspokajające działanie. Zaleca się herbatę z dziurawca u dzieci, które mają lęki nocne i z tego powodu się moczą.
Wyciąg z dziurawca stosuje się też w leczeniu zaniku pigmentu skóry, czyli bielactwa. W terapii tego schorzenia podaje się środki doustne na bazie wyciągu z dziurawca oraz smaruje sokiem lub olejem z dziurawca miejsca chorobowo zmienione, a następnie naświetla.
W domowej apteczce dziurawiec przyda się szczególnie zimą, ponieważ stosowany zewnętrznie goi odmrożenia i działa ściągająco. Poza tym można go używać do przemywania uszkodzonych miejsc na skórze, gdyż ma działanie antyseptyczne. Wywar z dziurawca polecany jest zamiast toniku do skóry trądzikowej czy do przemywania wrzodów i ropni. W stanach zapalnych można go też stosować do płukania dziąseł, gardła i jamy ustnej.
Jednak trzeba uważać podczas kuracji dziurawcem, ponieważ hipercyna, która jest w nim zawarta zwiększa poziom wrażliwości na światło słoneczne przez co, szczególnie latem, łatwiej jest doznać poparzeń, a nawet porażeń słonecznych.
Zarówno herbata z dziurawca, jak i preparaty na bazie wyciągów z dziurawca, mogą zmniejszać skuteczność przyjmowanych leków. Przede wszystkim nie można go stosować równocześnie z terapią interferonem, chemioterapią w chorobie nowotworowej, przy leczeniu indynawirem zakażenia wirusem HIV, a także podczas terapii antykoagulantami i przy antykoncepcji hormonalnej.