Gatunek rośliny z rodziny rezedowatych. Można pokusić się o jej uprawę w ogrodach naturalistycznych. To roślina dwuletnia, występująca w Polsce na rumowiskach i przydrożach. Jest gatunkiem zdziczałym, a naturalne siedliska występują m.in. w krajach śródziemnomorskich. Osiąga spore rozmiary, dochodząc do około metra wysokości. Na łodygach osadzone ma pierzaste liście, a w jej górnej części żółtawe kwiaty, tworzące grono. Kwitnienie przypada na okres letni. Uzyskamy ją poprzez wysiew nasion późnym latem. Cała kwitnąca roślina dostarcza mocnego, jaskrawożółtego barwnika do wełny i jedwabiu. Ziele rezedy daje trwałe, soczyste ubarwienie, odporne na działanie promieni słonecznych i pranie. Jej kuzynka – rezeda żółtawa – zawiera najwięcej luteiny i od starożytności była uznawana za jedną z roślin „wielkiej trójcy farbiarzy”. Wykorzystywano ją nie tylko do barwienia włókien, ale też tworzenia pigmentów malarskich. Niegdyś wymieszana z urzetem barwierskim pozwalała uzyskać „zieleń saksońską. Zaliczana jest do roślin miododajnych, tak więc warta jest uprawy, gdyż stanowi pożytek dla pszczół. Jest jedną z podstawowych roślin żywicielskich gąsienic motyla bielinka rukiewnika. W symbolice kwiatowej rezeda oznacza skromność.