Na terenie rekonstrukcji osady znajdują się dwa kamienne kręgi. O ile tego typu konstrukcje związane są z kulturą gotów, to umieszczenie ich w obrębie palisady jest twórczą interpretacją architekta. Najbardziej znane na naszych terenach kamienne kręgi znajdują się w Odrach i Węsiorach. Powszechnie uważa się je za cmentarzyska plemienne Gotów, ale nie we wszystkich kręgach archeologowie znajdowali groby. Możemy przypuszczać, że kamienne kręgi były nie tylko  miejscem pochówku ale również miejscem spotkań i innych stanowiących dzisiaj dla nas tajemnicę obrzędów – takie swoiste centrum kultury z początków naszej ery.

Na terenie Pruszcza Gdańskiego archeolodzy odkryli 6 dużych stanowisk cmentarnych z pochówkami gockimi. Goci praktykowali silnie zróżnicowany obrządek pogrzebowy a niektóre ze znalezionych pochówków potrafią zadziwić swoją niecodziennością. Dominował jednak pochówek ciałopalny, co oznacza, że najpierw dokonywano kremacji, a następnie prochy w glinianych popielnicach składano do ziemi lub bezpośrednio wsypywano do jam grobowych. Praktykowane były również pochówki szkieletowe. W niektórych przypadkach zmarły był chowany w drewnianej trumnie wydrążonej z jednego kawałka drewna, zwłoki były układane przeważnie w pozycji wyprostowanej z głową skierowaną na północ. Śmierć dla plemion gockich był momentem przejścia do innego świata, poprzedzonym podróżą, dlatego pochówki były wyposażone w naczynka z pożywieniem. zmarłych, a szczególnie kobiety wyposażano w dary grobowe, miedzy innymi importowane naczynia brązowe i szklane, przepiękne kolie z paciorków szklanych i bursztynowych, fibule, pasy z okuciami i klamrami, bransolety. Charakterystyczną cechą grobów gockich było nie wkładanie narzędzi pracy i broni.

Ze względu na wierzenia, cmentarzyska  jak już wspomnieliśmy umieszczano poza osadą, a najlepiej za ciekiem wodnym. Według pisma runicznego woda miała właściwości ochronne. Rzeka chroniła przed zjawami i duchami.